Mull voorjaar 2018In april en mei 2018 vieren Laura en ik vakantie in Schotland, een week in een huisje op het eiland Mull en een week in de rest van het land. We waren in 2012 eerder al in Schotland, op het eiland Skye.
We besluiten om deze keer via de Kanaaltunnel te reizen, met de auto in de trein dus. Het is een rare ervaring om Engeland te bereiken zonder de zee te hebben gezien. Dit is het uitzicht uit het treinraampje vlak voordat de trein de tunnel in rijdt. Op het andere spoor staat eenzelfde trein.
Onze eerste overnachting is in het noordoosten van de Cotswolds, en achter de George Inn staan twee ezels.
De tweede overnachting is in Schotland, in het voormalige mijnwerkersdorpje Leadhills. Dit is het uitzicht vanuit onze hotelkamer op het dorpje, met een klokkestoel op het centrale grasveld.
De boot naar Mull vertrekt uit Oban. Dit is zicht op Oban vanaf de boot.
Mull heeft eigenlijk alleen maar eenbaanswegen (met regelmatig een passing place). De oppervlakte van het eiland is ongeveer 60 procent van dat van de provincie Utrecht, en er wonen ongeveer 3000 mensen, het grootste deel waarvan in de grootste stad Tobermory. De rest van het eiland is leeg, zoals hier, kort na de haven (foto door Laura).
Landschap op Mull.
Het is eind april, dus er zijn veel lammetjes.
En veel Schotse hooglanders natuurlijk. Er zijn weinig hekken of muren.
Uitzicht vanuit ons huisje in het zuidwesten van het eiland. Schapen grazen in onze voortuin.
En in het veld naast ons huis grazen koeien (foto vanaf ons balkonnetje).
De boot naar de kleinere eilanden Iona en Staffa vertrekt uit Fionnphort, een dorpje vlakbij met 50 inwoners. Later zullen we leren dat inwoners van Mull het ongeveer uitspreken als Finnefer. Hier laat iemand met een rode paraplu een hond uit op het strand.
Kreeftennetten en een tanker in de haven van Fionnphort.
Laura op de weg naar het strand bij Uisken.
Strand bij Uisken.
Laura op het strand.
Strand.
Iemand laat een hond uit.
Laura.
Zicht op zee.
Ons huisje (het blijkt te koop te staan).
In de verte zien we herten uit ons keukenraam.
Uitzicht vanuit ons huisje.
Zonsondergang vanuit ons huisje.
Zicht op Tobermory, de grootste stad van het eiland. We kopen een verrekijker.
Lunchroom in een verbouwde kerk.
We nemen de scenic route terug naar ons huisje.
Koeien.
Schapen.
Kustweg.
Koeien op de weg.
Vandaag gaan we met de boot naar Staffa. Dit is het klooster op het eiland Iona, vanaf de boot.
Foto vanaf de boot.
Boot met Iona op de achtergrond.
Uitzicht vanaf de boot naar Staffa.
Uitzicht vanaf de boot naar Staffa.
Zeehonden.
Wat heerlijk om weer op zee te zijn.
Staffa in de verte.
Het landschap van Staffa is gevormd door meerdere vulkaanuitbarstingen. De lava kromp daarna tot de karakteristieke en bizarre basaltrotsen.
Top van Staffa, vanaf de boot gefotografeerd. Het eiland is ruim 40 meter hoog en stijgt met name in het zuiden loodrecht uit de zee omhoog.
Fingal's Cave.
Als je goed kijkt, zie je dat langs de basaltrotsen een pad met een touw loopt, van de aanlegsteiger naar Fingal's Cave.
Zicht vanaf het eiland naar het noorden.
Op sommige plekken is het erg drassig.
Zicht vanaf Staffa op Bac Mòr in de verte, ofwel The Dutchman's Cap, een van de Treshnish Isles.
Laura op Staffa.
Kust van Staffa.
Kust van Staffa.
Laura volgt het voetpad naar Fingal's Cave.
Laura op Staffa.
De zuidkust van Staffa.
Fingal's Cave. De grot is ongeveer 20 meter hoog.
Ik sta bij de ingang van Fingal's Cave (foto door Laura).
Laura bij Fingal's Cave.
Opspattend schuim.
Golven in Fingal's Cave.
Laura naast basaltrotsen.
Blik omhoog naast basaltrotsen.
Een eilandje of schiereilandje naast Staffa, opgebouw uit veel kleine basaltrotsen. Bovenop zit een meeuw.
De basaltrotsen maken soms opvallende patronen.
Eilandje.
Papegaaiduikers bij Staffa.
Kust.
Kust van Staffa (ik vermoed dat dit Goat Cave en Clamshell Cave zijn).
Papegaaiduikers.
Papegaaiduiker.
Zicht op Fingal's Cave vanaf de boot op de terugweg.
We maken een tussenstop op het eiland Iona.
Iona.
Iona.
Hond.
Iona.
Schapen.
Iona.
Een Schotse hooglander.
Spelen met de bal tijdens het wachten op de boot van Iona naar Mull.
Werkoverleg. De mannen staan er zo fotogeniek bij dat ik de auto stop en even terugloop om een foto te maken.
We maken een wandeling langs de zuidkust van Mull. Het pad is niet altijd even duidelijk.
Ontmoeting met een hert, dat vlakbij ons een tijdje doodstil blijft staan.
Mull.
Herten in de verte.
Zeehonden.
We komen een wilde of verwilderde geit of bok tegen. Hij ziet ons maar trekt zich weinig van ons aan. Wandelaars die we iets verder tegenkomen zeggen ons dat het een Ibex is.
De kust in het zuiden van Mull lijkt wel wat op Staffa.
Kust.
Laura wandelt langs de kust.
Ik loop in de richting van een grote grot (foto door Laura).
Laura aan de kust, bij een waterval.
Kustlandschap.
Kust.
Nog maar eens het uitzicht uit onze woonkamer.
En nog maar eens een lammetje naast ons huis.
Mull.
Aan lammetjes geen gebrek op Mull.
Boot op het droge.
Inwoners van Mull besteden blijkbaar graag veel tijd aan het uiterlijk van hun brievenbussen. De brievenbussen moeten in zulk dunbevolkt gebied natuurlijk ook wel een maatje groter zijn dan gewone brievenbussen.
Een hert in het veld naast ons huisje.
Het hert springt over het hek weer weg.
Schotse hooglanders op de weg (met een zwart kalfje).
Roodborsttapuit (mannetje).
Dit is de haven van Craignure, waar de boot aanlegt van en naar het vasteland (Oban).
Vuurtoren.
Berg Gearr Aonach, in Glen Coe (foto door Laura).
Landschap in Schotland, dichtbij Glen Coe.
In Glen Coe zijn plotseling veel toeristen. Een groep vraagt ons om een foto van hen te nemen en in ruil maken ze deze van ons.
Een waterkrachtcentrale.
Uitzicht op Loch Tummel vanuit ons hotel.
Loch Tummel. We maken een grote omweg naar huis en rijden eerst naar het noorden door de Cairngorms.
Braemar Castle.
Het is vast niet de bedoeling om dorstige honden af te schrikken.
Landschap tussen Braemar en Dunning.
Pas tussen Braemar en Dunning (foto door Laura).
Pony.
We slapen in een B&B vlakbij Dunning, en maken een wandeling in de omgeving.
Fazant bij een boerderij.
Uitzicht tijdens onze wandeling.
Brem.
Boomtakken.
Zicht vanaf het pad omlaag op een riviertje.
Het is een zo nu en dan smal en moeilijk pad.
Uitzicht.
Bloesem.
We slapen in ons eigen huisje, een pod.
Het uitzicht vanuit de pod.
We kijken uit op een grasveld met veel konijnen.
Schotten waren lang niet altijd zo vriendelijk.
Een oude benzinepomp naast de weg.
Regen op de terugweg in Engeland.
